MeRamDa eFsane .....

[*ZomBie_pRens*]

--------------------------------------------------------------------------------

konya meramda oturuoduk o zamanlar.en sevdiğim derslerden birindeydik (boş ders). 5 kanka adrenalin arıoduk manitalar falan etrafta hani... benim manita ole ruhtu falandı pek tırsar! perili koşk mu varmış ne anlattı bize bende erkeğim ya hemen dedim ki ben o köşkte bir gece kalırım benim kankalarıda ayarttım cuma günü gitcez köşke. kızlarada dedim gelin, korkularından gelemediler.bende inanmıyodum o zamana kadar cine periye!neyse uzun bir dağ yolundan sonra kullanılmayan harabe bir eve denk geldik. erdem die tırsak bi kankam vardı dayanamayıp kaçıp gitti. korkmuodum cesurdum 4 harbi kanka kapıyı yavaşça açtık.mert aceayyyyyyyyyip bi çığlık attı korktum buda ttırstım tabi meğer manyak bir kız resmi görmüş duvarda .neyse hava karardı oturduk masanın etrafına ne yapsakta çağırsak şu belayı dedik altık bir bardak koyduk ortaya cep telefonları sonuna kadar çekmiodu zaten onlarıda dizdik bardağın etrafına.birbirimize emin gözlerle baktıktan sonra tamam dedik ve gözlerimizi kapattık.hepimiz bir ağızdan"perili köşkün efendisi seni düelloya çağırıyoruz eğer gerçekten varsan burda seni bekliyoruz" diye seslendik. belki inanmayacaksiniz ama birden bardağın içini kanın doldurduğunu gördük mumlar yandı birden ve telefonum çalmaya başladı korktuk elimi arkadaşlarımın ısrarı üzerine telefona götürdüm ve açtım bir uğultu "düelloya hazır mısın?" "hayır" dedim telefonu fırlattım bu sefer telefonların hepsi çalmaya başladı.o cesur ben birden masanın altına girip ağlamaya başladım.hepimiz korkuyorduk kaçmak için kapıya yöneldiğimizde kapıyı olması gereken yerde bulamadık ya pencere yoktu kaçış kalmamıştı bizim için tek yapabileceğimiz şey beklemekti.çığlık sesleri duyuyorduk çatı katından sürekli durmaksızın garip çığlıklar.bir an arkamı dondüğümde arkadaşlarımın duvarda asılı olduğunu gördüm büyük bir dehşet içinde ağlamaya başladım . çığlık atıyodum. arkama dödüğümde bir yaratık gördüm ve onun sadce gözlerini hatırlıyorum gözlerinden yere kan damlıyordu ve o kan yere damladıkça barka doluyordu. elinde bir tane paslı ,kanlı bir bahçe makası olduğunu farkettim "düelloya hazır mısın?" diye tekrar sordu ve gene çığlıklar kesilmiyoru işte o zaman bardağı karşımdaki varlığa doğru fırlattım . bardak varlığın içinden geçti ve duvara çarptığı anda duvar eridi . ve ben dışarı fırladım .dışarı fırladığım anda duvarın ve evin dışarıdan normal gözüktüğünü gördüm . o anda öbür arkadaşlarımında yanımda canlı olarak bulunduğunu farkettim . çok tırsmıştım. patika boyunca koştuk ve oradan hızlıca kaçtık . kendimize yatacak bir yer bulduk eve gitmemiştik sabah olunca hepimiz teker teker yaşadıklarımız anlattık. ve o sırada öbür arkadaşlarımda tek başına olduklarını ve öbürlerinin duvarda asılı olduğunu görmüş , çığlıkları duymuş, çığlık atmışlar ve o varlığa bardağı fırlatmış . çok korkuyorduk hepimiz evlerimize gitmiştik . aradan aşağı yukarı 2 sene geçti ve ben hala o varlığı rüyamda görüyorum . yıllardır pisikolojik tedavi görüyorum ama hiç biri işe yaramıyor . siz kesinlikle böyle bir şey denemeyim şanslı olmasaydık hepimiz orada ölürdük asla denmeyin lütfen . öbür arkadaşlarımı ne okulda nede buralarda gördüm ama telefonla görüşüyoruz onlarda her gece o varlığı rüyalarında görüyorlarmış ...



.......aLınTıDıR......





' n€ kuRuLacaq BiR hay€L BıRaqDın n€d€ Yasanacaq BiR HaYaT..!!!!    

[DarKnésSPessimistem0<3]

Tırstım sanki
Emeğine sağLık :$: xd